Συνέντευξη τύπου-παρουσίαση του συνδυασμού της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στα Ιόνια»

Η συνέντευξη τύπου-παρουσίαση του συνδυασμού της «Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στα Ιόνια» θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 1η Νοεμβρίου, στις 9:30 έξω από τα δικαστήρια της Κέρκυρας σε ένδειξη αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές της Λευκίμμης, που σύρονται σε δίκη εκείνη την ημέρα, επειδή υπερασπίστηκαν τον τόπο τους από τους εισβολείς-ΜΑΤ που έστειλαν στα χωριά τους η κεντρική και τοπική εξουσία.

Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές!

Παλεύουμε για έναν εναλλακτικό τρόπο ανάπτυξης, για έναν άλλο χωροταξικό σχεδιασμό, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και της νεολαίας, με αγώνες στα χέρια των κατοίκων.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ; ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ!



Δημοσιονομικά ελλείμματα, περικοπές μισθών και συντάξεων, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποίηση παιδείας- υγείας- μεταφορών, υπερσυγκεντρωτικές δομές τύπου ‘’ Καλλικράτη ‘’: ιδού τα σύγχρονα εργαλεία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.Για να ξεπεράσει μια ακόμη δομική κρίση του, ο καπιταλισμός επιχειρεί να ‘’ μηδενίσει το κοντέρ ‘’ εξαπολύοντας καθολικό κοινωνικό πόλεμο. Ευελπιστεί ότι πάνω στη στάχτη εργασιακών δικαιωμάτων, κοινωνικών κατακτήσεων και ανθρώπινων ζωών θα θεμελιώσει την ‘’ανοικοδόμηση’’ των επενδύσεων και των κερδών.
Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, εγχώριοι και αλλοδαποί, ως πραγματικοί κυβερνήτες, δια των πολιτικών τους υπαλλήλων( κυβερνήσεων, πολιτικών ‘’προσωπικοτήτων’’, κεντρικών και τοπικών αρχόντων) και των υπαλλήλων τους γενικά ( ΜΜΕ, οργανικών διανοουμένων του συστήματος) με κάθε ευκαιρία τονίζουν:
-Πόσο ‘’προσωρινή’’ είναι η κρίση
-Πόσο αναγκαία είναι τα σκληρά μέτρα των μνημονίων ( του βασικού, του επικαιροποιημένου, του επόμενου…)
-Πόσο υπεύθυνοι για την κρίση είναι οι εργαζόμενοι
-Πόσες θυσίες χρειάζεται να γίνουν για το ‘’ εθνικό συμφέρον ‘’
-Πόσο καλύτερα θα λειτουργήσουν όλα με ‘’λιγότερο κράτος’’ και περισσότερη ‘’ευελιξία ‘’ και ‘’ ανταποδοτικότητα’’
-Πόσο ‘’υπεύθυνα’’ μπορούν να διαχειριστούν το καθεστώς υποχρηματοδότησης-ξεπουλήματος του δημόσιου τομέα και θριάμβου της ελεύθερης αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων.
Ένα μαχητικό, βαθιά πολιτικοποιημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, αντάξιο των καιρών και των κοινωνικών αναγκών, οφείλει με την παρουσία του να αλλάξει την ημερήσια διάταξη ( ατζέντα ) στη δημόσια συζήτηση τονίζοντας
-Πόσο βαθιά και δομική είναι η παρούσα κρίση του καπιταλισμού
-Πόσο αναγκαία είναι όχι η εναλλαγή των κυβερνήσεων αλλά η αλλαγή του κοινωνικού συστήματος στο σύνολό του
-Πόσο αξίζει τον κόπο αντί για τη διαχείριση του υπάρχοντος και την υποταγή σ’ αυτό να προωθείται ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση
-Πόσες δυνατότητες υπάρχουν να μεταβληθεί ο κόσμος της εργασίας από θύμα της κρίσης σε απειλή για το σύστημα( Ας γίνουμε η κρίση τους!). 
Στα πλαίσια της δημόσιας αυτής συζήτησης επιβάλλεται να τεθούν τα ζητήματα από τη σκοπιά του κόσμου της εργασίας. Τα ερωτήματα είναι επείγοντα και αμείλικτα:
-Με ποιους στόχους και με ποιες μορφές πάλης μέσα και έξω από τους υπάρχοντες θεσμούς (στους εργασιακούς χώρους, στη γειτονιά, στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο, στο χωριό και στην πόλη και φυσικά στην κεντρική πολιτική σκηνή) θα αποκρουστεί η αντιλαϊκή επίθεση και θα υπάρξουν κατακτήσεις-ανάσες για την εργαζόμενη πλειοψηφία
-Πώς οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι ( π.χ διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους με πάλη του λαού, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, απαγόρευση απολύσεων, μείωση φορολογίας στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, κρατικοποίηση τραπεζών υπό εργατικό έλεγχο, δημόσια δωρεάν περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια και εκπαίδευση για όλους, νομιμοποίηση των μεταναστών) θα συνδυάζονται με τους στόχους της κοινωνικής απελευθέρωσης και της συλλογικής κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης
-Πώς το ‘’έθνος των εργαζομένων’’ θα αποτρέψει το πρωτοφανές ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο, εγχώριο και διεθνές, και τη μετατροπή της χώρας σε Μπανανία-Λας Βέγκας.
Η κρούστα του φόβου, της απάθειας, της μοιρολατρίας και της υποταγής μπορεί και πρέπει να διαρραγεί. Όσο παραλυτική είναι η αποχαύνωση και η αδράνεια που επιβάλλουν κυρίαρχη ιδεολογία και ΜΜΕ, άλλο τόσο ορμητική είναι η βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για επανοικειοποίηση της ζωής, μιας ζωής με νόημα, αλληλεγγύη και δημιουργία. Με μια γνήσια, πρωτογενή παρέμβαση βάσης, που να ενώνει το πολιτικό με το κοινωνικό, μπορούν να κερδηθούν όχι οι εντυπώσεις αλλά οι συνειδήσεις. Η ανάπτυξη τοπικών πρωτοβουλιών αντίστασης και αλληλεγγύης και λαϊκών αντιθεσμών είναι αναγκαίο να συμβαδίζει με μαχητική αντικαπιταλιστική παρέμβαση στην κεντρική πολιτική σκηνή, ώστε να μη διολισθήσει σε λογικές ‘’νησίδας’’, απομονωτισμού, ανώδυνου μεταρρυθμισμού.
Αυτές τις ανάγκες  προτίθεται να υπηρετήσει η Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια με τη συμμετοχή της στις περιφερειακές εκλογές. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ως προς το διαχειριστικό χαρακτήρα των εκλογών και το ρόλο του ‘’Καλλικράτη’’ στη διαμόρφωση μιας τοπικής ‘’αυτοδιοίκησης’’- δούρειου ίππου των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ωστόσο, στο βαθμό που μας αναλογεί, θα μετατρέψουμε την εκλογική μας παρέμβαση σε βήμα καταγγελίας των εγκλημάτων της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας αλλά και σε βήμα αναγγελίας των δυνατοτήτων για κοινωνική απελευθέρωση, που ενυπάρχουν στην παρούσα δύσκολη για τον κόσμο της εργασίας συγκυρία.
Προφανώς, οι στόχοι που προαναφέρθηκαν δεν μπορούν να υπηρετηθούν αποκλειστικά από το χώρο της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Πιστεύω ότι το ρόλο αυτό μπορεί να επωμιστεί μια ευρεία Αριστερή Λαϊκή Συμμαχία, νοούμενη όχι ως άθροισμα-συγκόλληση αλλά ως γαλαξίας κομμάτων, οργανώσεων, μετώπων, συλλογικοτήτων, μεμονωμένων αγωνιστών της Αριστεράς. Βασικός στόχος της πρέπει να είναι η άμεση και συνολική παρέμβαση στην παρούσα συγκυρία, με όρους αντικαπιταλιστικούς-αντισυστημικούς και με ορίζοντα τοπικό, πανελλαδικό, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Στα πλαίσιά της έχουν θέση όλα τα ιστορικά ρεύματα του επαναστατικού κινήματος, οι παλιές και νέες αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, οι ανένταχτοι αριστεροί αγωνιστές, οι εργαζόμενοι Έλληνες και μετανάστες, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι νέοι, οι γυναίκες, όσοι αναζητούν διέξοδο από το ‘’στημένο’’ πολιτικό παιχνίδι και το επερχόμενο εργασιακό και κοινωνικό σκοτάδι.
Η Αριστερή Λαϊκή Συμμαχία μπορεί να δημιουργηθεί κινηματικά και από τα κάτω και στη συνέχεια να εδραιωθεί οργανωτικά με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Είναι καθ’ όλα θεμιτό στους κόλπους της να υπάρξει διαπάλη για την ηγεμονία μεταξύ των ρευμάτων που θα την αποτελούν, αρκεί η διαπάλη αυτή να γίνεται ανοιχτά και με πραγματικούς πολιτικούς όρους και όχι υπό συνθήκες διαστρέβλωσης, μισαλλοδοξίας ή εξουσιαστικής παράνοιας. Ένα τέτοιο πολιτικό μόρφωμα μπορεί να θέσει τα σημαντικά ζητήματα του παρόντος και του μέλλοντος, αρθρώνοντας Αντίπαλο Λόγο, και να σηματοδοτήσει την επάνοδο στο συλλογικό, φτάνοντας εγκαίρως στο ραντεβού με την Ιστορία.


 *Η Όλγα Τσιλιμπάρη είναι εκπαιδευτικός,
υποψήφια αντιπεριφερειάρχης Κέρκυρας με την Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΝΙΑΣ ΛΑΧΑΝΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ

           Οι γυναίκες θα κερδίσουν με αγώνα το ρόλο τους



Μέσα από μαζικές συνελεύσεις σε όλα τα νησιά του Ιονίου εγκρίθηκε η αγωνιστική πρόταση που απευθύνει o συνδυασμός Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια, με υποψήφια περιφερειάρχη την Αντωνία (Τόνια) Λαχανιώτη, εργαζόμενη από τη Ζάκυνθο. Κυρίαρχα στοιχεία της συγκρότησης του συνδυασμού ήταν η αναφορά στο ρόλο του κινήματος ως εν δυνάμει καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων, η εμπειρία των ταξικών αγώνων και ο πλούτος των ιδεών που εκπροσωπεί η ριζοσπαστική, ανατρεπτική, οικολογική και «εκτός των τειχών» Aριστερά.  Το αντικαπιταλιστικό ψηφοδέλτιο παρόλο που ήταν το τελευταίο που ανακοινώθηκε στα Ιόνια αναπτύσσει ιδιαίτερη δυναμική, κάτι που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε στις δημοσκοπήσεις. 

Συνέντευξη στον Δημήτρη Τζιαντζή
Διαβάστε περισσότερα 

ΥΓΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Διανύοντας μια περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, εκρηκτικής ανεργίας και κοινωνικής ανέχειας λόγω των κυβερνητικών μέτρων και του Μνημονίου ΔΝΤ-ΕΕ είναι αναμενόμενες οι αρνητικές επιπτώσεις στους δείκτες νοσηρότητας και θνησιμότητας του πληθυσμού, ιδιαίτερα των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Την ώρα λοιπόν που είναι προφανής η αναγκαιότητα στήριξης και αναβάθμισης του ΕΣΥ και του κοινωνικού Κράτους,αυτό οδηγείται στην πλήρη καταστροφή, αφού κυβέρνηση και τρόικα αποφασίζουνν άγρια περικοπή των ενισχύσεων από τον προϋπολογισμό (1,4 δις για φέτος) και έπεται συνέχεια..Οι απολύσεις των συμβασιούχων και των stage, το πάγωμα σχεδόν όλων των προσλήψεων, το κλείσιμο τμημάτων ή και ολόκληρων νοσοκομείων, οι καταργήσεις προνοιακών ιδρυμάτων θα δημιουργήσουν τεκτονικές δονήσεις σε όλο το σύστημα κοινωνικής περίθαλψης και συνοχής. Δεκάδες χιλιάδες φτωχών, ανέργων, απολυμένων, μεταναστών δεν θα βρίσκουν απλώς ράντζα αλλά κλειστές πόρτες στο ΕΣΥ.
Το ασφαλιστικό έκτρωμα και η διάλυση των κλάδων υγείας των ταμείων θα δώσει τη χαριστική βολή. Θα επιβληθεί δραστικός περιορισμός φαρμάκων, εξετάσεων και επισκέψεων, με τελικά δραματική  υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, και στροφή σε μια φθηνή, συμπτωματική και  όχι αιτιολογική αντιμετώπιση, πολύ μακριά από την ξεχασμένη ήδη παρέμβαση στα νοσογόνα αίτια και τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνιστώσες της νοσηρότητας. Στις χώρες που αποδέχτηκαν τη «βοήθεια» του ΔΝΤ, το προσδόκιμο επιβίωσης μειώθηκε ακόμα και 10 χρόνια! Βασικός στόχος της κυβέρνησης και του Υπουργείου Υγείας δεν είναι η «αναβάθμιση του ΕΣΥ» όπως υποκριτικά τιτλοφορείται ο νέος νόμος, ούτε ο εξορθολογισμός τους κόστους περίθαλψης, αλλά η γενικευμένη περικοπή των δημόσιων δαπανών υγείας, η συγχώνευση ή και κατάργηση κλινικών, τμημάτων, ακόμα και ολόκληρων νοσοκομείων..
Η κατάσταση στην περιφέρεια ιονίων νήσων είναι χαρακτηριστική της εγκατάλειψης της δημόσιας υγείας από κεντρικό και «τοπικό» κράτος.Υποστελεχωμένα νοσοκομεία,που λειτουργούν με την αυτοθυσία των εργαζομένων..Το σήριαλ του νέου νοσοκομείου Κέρκυρας συνεχίζεται ακόμα και τώρα,λίγο πριν την πολυπόθητη παράδοσή του στον κερκυραικό λαό,εξυπηρετώντας μικροπολιτικά-προεκλογικά παιχνίδια..Γιατροί με προσφορά ετών στο ΕΣΥ και μάλιστα στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες της περιφέρειας εξωθούνται σε παραίτηση μη μπορώντας να δουν προοπτική..Δομές κοινωνικής φροντίδας (π.χ. βοήθεια στο σπίτι) απειλούνται με «λουκέτο»...Προβλήματα που επιτείνονται με την αντιδραστική τομή του Καλλικράτη.

            Με τον Καλλικράτη, το κόστος των υπηρεσιών υγείας μεταφέρεται στο «τοπικό κράτος», δηλ. στους εργαζόμενους, που θα καλούνται να πληρώσουν όχι μόνο υπέρογκα δημοτικά τέλη, αλλά και απευθείας «επίσκεψη» για την περίθαλψή τους. Πρακτικά μιλάμε για τη μεταφορά της  λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων στους δήμους που οδηγεί στη ντε φάκτο επιβολή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία τους. Οι δήμοι θα αναγκαστούν να κλείσουν ή να συμπτύξουν μονάδες, να επιβάλουν ανταποδοτική λειτουργία ή να αναζητήσουν δρόμους σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα.  Σε ένα τέτοιο τοπίο θα διαμορφωθούν συνθήκες εντεινόμενης εμπορευματοποίησης και ταξικής κατηγοριοποίησης των υπηρεσιών υγείας.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν πρέπει να αντισταθούμε!Έχουμε την ευθύνη της υπεράσπισης όχι της σημερινής προβληματικής πραγματικότητας στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά του βαθύτερου πυρήνα του Εθνικού Συστήματος Υγείας που είναι το καθολικό δικαίωμα όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από το αν είναι εργαζόμενοι, άνεργοι, ανασφάλιστοι ή μετανάστες, σε δωρεάν υπηρεσίες Υγείας υψηλής ποιότητας.Αυτό το όραμα κανένας περιφερειάρχης του Καλλικράτη δεν μπορεί να εξυπηρετήσει.Η απάντηση έρχεται  μόνο μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων στο χώρο της υγείας και συνολικά των εργαζομένων στον τόπο μας!.Σε αυτούς τους αγώνες στρατευόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις.
Η Αριστερά δεν μπορεί να είναι δύναμη διαχείρησης αυτής της ήττας ούτε απλά μια συνεπής καταγγελία.Πρέπει να εμπνέει και να εμπνέεται από την καθημερινή πάλη των εργαζομένων,να ξαναγίνει συνώνυμη της αλληλεγγύης,της αξιοπρέπειας και της ανατροπής!

Μαρκάτης Ελευθέριος,γιατρός ,υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος

Αιολική ενέργεια: μια όχι και τόσο πράσινη τεχνολογία

Η χρήση της αιολικής ενέργειας (μέσω της μετατροπής της σε μηχανική) είναι γνωστή στον άνθρωπο από τα αρχαία χρόνια. Ο άνεμος για αιώνες έδινε την ώθηση του στη ναυσιπλοΐα. Στα χρόνια του Μεσαίωνα, ο ανεμόμυλος κατάφερε ένα αποφασιστικό πλήγμα στην πολιτική και οικονομική εξουσία του φεουδάρχη, αποτελώντας την εναλλακτική (με μεγαλύτερο βαθμό αυτονομίας ως προς την εγκατάσταση του) τεχνολογία στον νερόμυλο, πάντοτε εγκατεστημένο εντός του φέουδου και άρα εκμεταλλευόμενο από τον φεουδάρχη. Στη συνέχεια η αιολική ενέργεια χρησιμοποιήθηκε μέσω διαφόρων μικρής κλίμακας αιολικών διατάξεων στην άρδευση (πχ στο οροπέδιο του Λασιθίου, σε περιοχές των ΗΠΑ κ.α.) ή στην παραγωγή μικρών ποσών ηλεκτρικής ενέργειας (στα αγροκτήματα των ΗΠΑ) πριν περάσει στην αφάνεια λόγω του κινητήρα εσωτερικής καύσης και του εξηλεκτρισμού στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Οι ελλείψεις των ορυκτών καυσίμων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ξαναφέρνουν την ιδέα της εκμετάλλευσης της δύναμης του ανέμου στα επιστημονικά επιτελεία της Δύσης, όμως οι προσπάθειες παρέμειναν σε περιορισμένη κλίμακα μέχρι τη δεκαετία του 1970. Τότε, ο αυξανόμενος οικολογικός προβληματισμός, η αντίθεση στην πυρηνική ενέργεια και εν τέλει η κρίση του πετρελαίου του 1973 έθεσαν με νέους όρους το ζήτημα, με αποτέλεσμα την σύγχρονη αιολική τεχνολογία. Όμως η ιστορία των προσπαθειών αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) απέχει εξίσου από το να είναι αθώα, όσο και πράσινη.

Η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ ΙΟΝΙΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΑΓΩΝΑ...

Μέσα από μαζικές συνελεύσεις σε όλα τα νησιά του Ιονίου, όπου κυρίαρχα στοιχεία ήταν ο πλούτος ιδεών κι αγώνων που φέρνει στις πλάτες της η ριζοσπαστική, ανατρεπτική, οικολογική, εκτός των τειχών αριστερά, εγκρίθηκε η Διακήρυξη (θα δοθεί στη δημοσιότητα αύριο, Δευτέρα) που θα απευθύνει στους εργαζόμενους και τη νεολαία, στις γυναίκες και την τρίτη ηλικία, η Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια με επικεφαλής την Αντωνία Λαχανιώτη από τη Ζάκυνθο.
  
    Την πρόταση για τους αγώνες και τη συμπόρευση στις περιφερειακές εκλογές την απευθύνουμε και επιθυμούμε να βαδίσουμε μαζί με κάθε εργαζόμενο με μειωμένο μισθό, με κάθε κάτοικο που δεν του φτάνουν τα λεφτά στο τέλος του μήνα, με κάθε απολυμένο, με κάθε νέο της περιπλάνησης και των 500 ευρώ,  με κάθε απεργό εργαζόμενο, με κάθε αλληλέγγυο αγωνιζόμενο, με κάθε οργισμένο πρώην ψηφοφόρο των καθεστωτικών κομμάτων. Στον καιρό της επίθεσης στη ζωή μας, ας απαντήσουμε συγκρουσιακά και ανατρεπτικά.

Καλούμε για μέτωπο αγωνιστικής απάντησης και συσπείρωσης τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία. Οι εκλογές δεν είναι στενά αυτοδιοικητικές. Αποτελούν μέρος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και ζητείται σε αυτές η συναίνεση του λαϊκού παράγοντα προκειμένου να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Ήρθε η ώρα για την να δοκιμάσουμε το δρόμο του αγώνα, να συνειδητοποιήσουμε τη συλλογική της δύναμη. Οι μαζικοί αγώνες και η νίκη τους είναι η λύση.
     
Το επόμενο διάστημα  όλοι πιο αποφασιστικά ας εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αναγέννηση της δικής μας συλλογικής πάλης στην γειτονιά και σε κάθε χώρο δουλειάς, παλεύοντας για:


Ø     Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος σταθερότητας και του μνημονίου
Ø     Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους
Ø     Έξοδος απ’ την ΟΝΕ και την ΕΕ, αποδέσμευση απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς – μηχανισμούς όπως είναι το Δ.Ν.Τ, το ΝΑΤΟ κ.α.
Ø     Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των μεγάλων επιχειρήσεων και λειτουργία τους με εργατικό έλεγχο
Ø     Χωρισμό κράτους – εκκλησίας, από-υπαλληλοποίηση των ιερέων και της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, δήμευση της περιουσίας της
Ø        Χάρισμα – διαγραφή των χρεών για την πρώτη κατοικία σε όλους τους εργαζόμενους 
Ø        Ρύθμιση των χρεών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις χάρισμα – διαγραφή χρεών στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που το εισόδημά τους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή της ταξικής πάλης.  Ο χαρακτήρας τους είναι έντονα πολιτικός και στο αποτέλεσμά τους θα αποτυπωθεί το εάν η κυβέρνηση και το μπλοκ εξουσίας θα συνεχίσει την επίθεσή του ή θα βγει από τη μάχη αυτή αδυνατισμένο, αν θα εκφραστεί η οργή μας σε αριστερή κατεύθυνση με ενισχυμένες τις τάσεις αμφισβήτησης του συστήματος που γεννιούνται στην κοινωνία.
Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδικαστούν οι υποψήφιοι της ιερής συμμαχίας κεφαλαίου – τραπεζιτών – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ και να ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στην «τρόικα» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για να ανατραπεί το μνημόνιο και όσοι το στηρίζουν.
Οι εκλογές γίνονται σε μία στιγμή όπου η διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης μαστίζει τον πλανήτη. Η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της από όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα δημιουργεί ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που εκφράζονται με οικονομικούς πολέμους για τον έλεγχο των αγορών και επισύρουν τον κίνδυνο νέου κύκλου τοπικών πολεμικών συγκρούσεων.
Η κρίση του συστήματος στο εσωτερικό της ευρωζώνης εντείνει την ανισομετρία των χωρών της, απειλεί τη συνοχή της και ως εκ τούτου προέκυψε και επιβλήθηκε ένας νέος συμβιβασμός που συγκεκριμενοποιήθηκε με το Μηχανισμό Στήριξης για τον περιορισμό των χρεών και ελλειμμάτων σε μια προσπάθεια αποφυγής της πτώχευσης κρατών της ευρωζώνης και της υποτίμηση του ευρώ.
Με άλλοθι την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους η κυβέρνηση Παπανδρέου μπήκε στο μηχανισμό στήριξης και ο ελληνικός λαός βιώνει την τριμερή κατοχή της Ευρωπαικής Επιτροπής, της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. Το καθεστώς «επιτήρησης» προκειμένου να παρέχει πιστώσεις επέβαλλε το Μνημόνιο, που καταργεί κάθε έννοια δικαιώματος και δημοκρατίας για τους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους. Οι κεφαλαιοκράτες απαντούν στην πτώση των ποσοστών κέρδους βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων με τη δραματική χειροτέρευση αμοιβών και όρων εργασίας. Ταυτόχρονα, βρίσκουν διέξοδο για τα συσσωρευμένα κεφάλαιά του τοποθετώντας τα σε κρατικά ομόλογα και απαιτώντας την αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Το κεφάλαιο έχει δώσει απάντηση στην κρίση και κάνει αυτό που είναι σύμφωνο με τα συμφέροντά του. Φορτώνει τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα για να διατηρήσει τα προνόμιά του. Βαφτίζει το ταξικό του συμφέρον «εθνικό συμφέρον» και βάζει τα κόμματά και την κυβέρνησή του να εφαρμόσουν την πιο επιθετική αντεργατική πολιτική. Αξιοποιεί τα όργανά του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα για να καθηλώσει στην αδράνεια τους εργαζόμενους και να εξασφαλίσει κοινωνική ειρήνη. Εντείνει την καταστολή απέναντι στο εργατικό κίνημα και την κοινωνία γενικότερα, αξιοποιώντας κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς.


Διαβάστε περισσότερα
Η αντιδραστική τομή του Καλλικράτη αποσκοπεί ,μεταξύ άλλων, στο να παρέχει στην τοπική εξουσία μια συγκεντρωτική και αυταρχική δομή, προκειμένου να υλοποιηθούν ανεμπόδιστα οι επιδιώξεις του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου για διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
            Τα Επτάνησα, με το ιδιαίτερο φυσικό τους κάλλος, αποτελούν εδώ και αιώνες πόλο έλξης ταξιδιωτών, αρχικά της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας και στη συνέχεια του μαζικού τουρισμού , από την εργατική τάξη της Αγγλίας και της Γερμανίας μέχρι εκατομμυριούχους, πολιτικούς και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
            Το πρόβλημα όμως που αντιμετώπιζαν τα μεγάλα μονοπώλια του τουρισμού στην περιοχή ήταν ότι η αγροτική παραγωγή που συμπλήρωνε το εισόδημα των εργαζόμενων στον τουρισμό τους έδινε τη δυνατότητα να διεκδικούν υψηλότερα μεροκάματα πολλές φορές με μαχητικές και μεγάλες σε διάρκεια απεργίες. Η ανέγερση ξενοδοχειακών μονάδων σε αρκετές παραλίες των νησιών την περίοδο της χούντας είναι ενδεικτική του τι πρόβλεπε ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη του τουρισμού στην περιοχή, αν γινόταν δυνατό να φιμωθεί ο λαϊκός παράγοντας. Στην Τουρκία, όπου η πολιτική κατάσταση ευνοούσε περισσότερο τους καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, έχει φτιαχτεί μια τεράστια τουριστική ζώνη που καλύπτει σχεδόν το σύνολο των δυτικών παραλίων της χώρας, με θηριώδη ξενοδοχεία πάνω στη θάλασσα και αυτοκινητόδρομο για την κίνηση των λεωφορείων, η οποία έχει καταστρέψει κάθε έννοια φυσικής ομορφιάς και στην οποία ο ντόπιος πληθυσμός, στερημένος από κάθε δυνατότητα αγροτικής παραγωγής, δουλεύει με μεροκάματα πείνας. Το σχέδιο "ανάπτυξης" για την περιοχή μας δε διαφέρει πολύ.
            Η τουριστική βιομηχανία , αφού κυριάρχησε εντελώς πάνω στον ελεύθερο τουρισμό (είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχουν στη διάρκεια της σεζόν πτήσεις από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για τα Ιόνια πλην των τσάρτερ των μεγάλων εταιρειών) έριξε το βάρος σε άλλους τουριστικούς προορισμούς (Τουρκία, Ισπανία, Μαρόκο κτλ) αναβάλλοντας την επένδυση στα Ιόνια για "καλύτερους καιρούς". Μετά από 50 χρόνια "εντατικής" τουριστικής ανάπτυξης τα Ιόνια νησιά βιώνουν την πλήρη διάλυση του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της παραγωγής. Η δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου μισθωτών, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων τα τελευταία χρόνια βαδίζει χέρι-χέρι με την ανεργία, την ετεροαπασχόληση, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την τραγική ανυπαρξία υποδομών τα τριτοκοσμικά νοσοκομεία και τα ακατάλληλα σχολικά κτίρια.
            Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την υλοποίηση ανάλογων σχεδίων και στα Ιόνια. Με υποταγμένες στους διεθνείς καπιταλιστικούς οργανισμούς κυβερνήσεις, με την τοπική αυτοδιοίκηση σε ρόλο υπεργολάβου του μεγάλου κεφαλαίου και με το επίπεδο ζωής των λαϊκών μαζών να συρρικνώνεται, τα Επτάνησα θα μετατραπούν σε ένα από τα "ελντοράντο" που περιμένουν το μεγάλο κεφάλαιο, για να τοποθετήσει τις "επενδύσεις" του στην Ελλάδα. Οι συμμορίες του τουριστικού κεφαλαίου, της "πράσινης ανάπτυξης" και του επίσημου τοκογλυφικού δανεισμού ανυπομονούν να ξεκινήσει και στα Ιόνια η μεγάλη φιέστα που προετοίμαζε τόσο καιρό το ΔΝΤ και η σοσιαληστρική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια φιέστα που απειλεί να ακυρώσει τις προσδοκίες των Επτανησίων για καλυτέρευση της ζωής τους, τις προσδοκίες αυτές που ήταν το κίνητρο για μια σειρά μάχες των τελευταίων ετών: τις απεργίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων, τις μάχες ενάντια στους ΧΥΤΑ και το ΒΙΟΠΑ κτλ.
            Τα "κοράκια" των επενδύσεων αποσκοπούν σε ξενοδοχεία μεγαθήρια που θα προσφέρουν μεροκάματο 20 ευρώ, πλήρη διάλυση της αγροτικής παραγωγής, συρρίκνωση μέχρι εξαφάνισης της μικρής ιδιοκτησίας (τουριστικά καταστήματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια κτλ), δημιουργία οδικών αξόνων που θα μετατρέψουν ολόκληρες περιοχές  σε έρημη γη, προκειμένου να "διευκολύνουν" τη μετακίνηση των τουριστικών λεωφορείων στη διαδρομή αεροδρόμιο-λιμάνι-ξενοδοχείο-αεροδρόμιο-λιμάνι, τη δημιουργία δήθεν οικολογικών ενεργειακών πάρκων (όπως τα ήδη σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα στον Παντοκράτορα και τα Διαπόντια) και τη χωροθέτηση απαρχαιωμένων σκουπιδότοπων και βιομηχανικών – βιοτεχνικών περιοχών στην ενδοχώρα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα ξενοδοχεία-μεγαθήρια. Σε ένα τέτοιο σχεδιασμό η ποιότητα  ζωής των κατοίκων των νησιών δεν ενδιαφέρει καθόλου.
            Αν υλοποιηθούν τα σχέδια του κεφαλαίου και των ντόπιων πολιτικάντηδων-υπηρετών του, η καταστροφή του περιβάλλοντος,  η επίθεση ενάντια στο εισόδημα και την υγεία των κατοίκων των νησιών και η μεταβίβαση τεράστιων περιοχών των νησιών στα μεγαθήρια του τουρισμού θα υποθηκεύσουν το μέλλον της περιοχής μας τουλάχιστον για τα επόμενα πενήντα χρόνια, στην πλήρη αποδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα και στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού. Το "όραμα" τους περιλαμβάνει ,σύμφωνα και με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  την απώλεια του ιδιαίτερου χαρακτήρα των νησιών.
            Ωστόσο, οι δυνατότητες για έναν άλλο τρόπο ζωής, μια άλλη κοινωνία, στηριγμένη στις τοπικές οικονομικές δραστηριότητες, στη συνεταιριστική παραγωγή και στη συλλογική αυτοδιεύθυνση υπάρχουν.
            Το νέο κύμα της οικολογικής συνεταιριστικής παραγωγής που αναπτύσσεται σε όλο τον πλανήτη και δειλά δειλά στη χώρα μας,  οι ήπιες μορφές τουρισμού που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και οι νέες ηλεκτρονικές δυνατότητες για την παγκόσμια προβολή του αγροτικού και τουριστικού προϊόντος μπορούν να διασφαλίσουν μια παραγωγική αλλαγή στην περιοχή μας, που δε θα περνάει από την ληστρική επιδρομή των μονοπωλίων του τουρισμού και το περιβαλλοντικό έγκλημα, ελευθερώνοντας τους κατοίκους των νησιών μας από την ομηρία του κεφαλαίου της τουριστικής βιομηχανίας και του πολιτικού της προσωπικού.
            Η επιστημονική συνεταιριστική καλλιέργεια της ελιάς με σκοπό την παραγωγή βιολογικού ελαιολάδου και την εξαγωγή του στην Ευρώπη και την Αμερική, η ανάπτυξη άλλων προϊόντων που ιστορικά απέδιδαν στα Ιόνια νησιά (εσπεριδοειδή, σιτηρά, αλλαντοποιία, οινοποιία, γαλακτοκομία, αλιεία) μπορεί να συνδυαστεί με μονάδες οικοτουρισμού και αγροτουρισμού οι οποίες θα διατηρήσουν την παραδοσιακή μορφή της ενδοχώρας των νησιών.
            Ένα τέτοιο μοντέλο ανάπτυξης έχει αρχίσει την τελευταία δεκαετία να κερδίζει τις συνειδήσεις ανθρώπων στην περιφέρεια μας και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Αποτελεί μια πρόταση για ορθολογική ανάπτυξη της περιοχής με χαμηλό οικονομικό και μηδενικό περιβαλλοντικό κόστος. Αυτό που απουσιάζει είναι η πολιτική επιλογή για ένα τέτοιο πρόταγμα. Οι τοπικοί άρχοντες, δέσμιοι των συμφερόντων του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου συνεχίζουν την παράδοση της τοπικής αριστοκρατίας, που για αιώνες επέβαλλε στον πληθυσμό των νησιών άθλιες συνθήκες διαβίωσης, προκειμένου να της παρέχουν οι "προστάτες" προνόμια και κέρδη. Η πολιτική τομή του "Καλλικράτη" οδηγεί σε καλύτερη διασύνδεση των επιχειρηματικών συμφερόντων με την τοπική εξουσία, αλλά όχι στην καλύτερη εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Αυτές, κανένας περιφερειάρχης δεν πρόκειται να τις υπερασπιστεί. Η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών θα είναι έργο των ίδιων των πολιτών, οι οποίοι θα παλέψουν για να υπερασπιστούν το εισόδημα, τον τόπο τους και την ίδια τη ζωή τους, ενάντια στις πολιτικές που υφαίνουν την κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή των νησιών με το πρόσχημα της απάντησης στην κρίση, ενάντια στους νέους πειρατές που περιμένουν να λεηλατήσουν τον τόπο και τις ζωές μας.

Παλεύουμε για έναν εναλλακτικό τρόπο ανάπτυξης
                    για έναν άλλο χωροταξικό σχεδιασμό

                                            …στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών…
                                                         με αγώνες στα χέρια των κατοίκων


Όλη η εξουσία στις λαϊκές συνελεύσεις